Αναρτήσεις
Aπό σήμερα ξεκιναμε μια σειρα αφιερωματων σε παιχτες θρυλους
του Βελγικου ποδοσφαιρου. Πρωτο αφιερωμα στον Ερικ Γκερετς το καλυτερο δεξί
μπακ που εχει βγαλει ποτε το Βελγιο.
- Τα πρωτα χρόνια
O Eric Gerets γεννηθηκε στις 18 Μαϊου του 1954 στο Ρεκεμ του
Βελγιου. Ξεκινησε την καριερα του παιζοντας στην τοπικη ομαδα ΑΑ Rekem πριν
μεταπηδησει στην τοτε πρωταθλήτρια Βελγιου Στανταρ Λιεγης. Αρχικα ο Gerets δεν
μπορεσε να βρει θεση στην ομαδα μιας και η ομαδα ηταν φορτωμενη με ταλεντο μιας
και παιζαν στην ομαδα οι Wilfried Van Moer, Christian Piot , Nico
Dewalque, Jean Thiessen και Leon Semmeling. Ο Gerets εκανε τελικα το
ντεμπουτο του στις 16 Απριλιου του 1972 σε ματς πρωταθληματος απεναντι
στην FC Diest. Παρόλο που εκανε το ντεμπουτο του την σεζόν '71-'72 ο
Gerets δεν μπορεσε να βρει θεση στην ομαδα μεχρι την επομενη σεζόν οταν και
στην ουσια αντικατεστησε τον 29χρονο διεθνη Jacques Beurlet, γινοντας ετσι η
πρωτη επιλογη για τους "κοκκινους" στην θεση του δεξιου μπακ. Τα αρχικα
του χρονια στην Στανταρ δεν στεφθηκαν απο επιτυχια μιας και η Στανταρ στα μεσα
των '70ς ηταν καταδικασμενη να τερματιζει στην τριτη θεση πίσω απο τις
υπερομαδες της εποχης Κλαμπ Μπριζ και Αντερλεχτ.
Παρόλο που η Στανταρ δεν εκανε καποια σημαντικη επιτυχια τα
αρχικα χρονια του Gerets στην ομαδα, ο ιδιος εξελίχθηκε σε εναν σκληρο,
πειθαρχημενο και τακτικα πανεξυπνο δεξιο μπακ. Αυτη του η εξελιξη θα εφερνε
αναποφευκτα και την κληση του στην εθνικη ομαδα, κατι που συνεβη τον Οκτωβριο
του 1975. Αυτη η πρωτη συμμετοχη ηταν το ξεκινημα μιας μεγαλης διεθνους
καριερας και θα τελειωνε με τον Gerets να ειναι ο πρωτος σε συμμετοχες στην
εθνικη ομαδα του Βελγιου με 86 συμμετοχες.
O Γκερετς επαιξε 4 μεγαλα τουρνουα, με το πρωτο να είναι το
Ευρωπαϊκο Κυπελλο του ¨80 στην Ιταλία. Ο Βελγος αμυντικος σκοραρε μόλις 2 γκολ
με την φανελα της εθνικης ομαδας. Το πρωτο απο αυτα ήταν το 1ο γκολ στο 2-1 επι
της Ισπανιας, αποτελεσμα που εδωσε και την προκριση στην επομενη φαση σαν
πρωτοι του ομιλου στου Βελγους. Η εθνικη ομαδα του Βελγιου του '80 θεωρειται
απο πολλους σαν το ξεκινημα της χρυσης φουρνιας του Βελγιου μιας και υπήρχαν
στις ταξεις της οι επιθετικογενεις Erwin Vandenbergh, Jan Caulemans, Julien
Cools, Francois van der Elst and και ο συμπαιχτης του Gerets στην Στανταρ, Van
Moer. Η ομαδα του Raymond Goethals εθελξε το κοινο και ξεπερασε τις προσδοκίες
φτανοντας στον τελικο εκεινη την χρονιά αλλα εχασε απο την Δυτικη Γερμανία
(2-1) με γκολ του Horst Hrubesch 2 λεπτά πριν την ληξη του 90λεπτου. Δυο χρόνια
αργοτερα στο Παγκοσμιο κυπελλο της Ισπανιας ο Gerets ήταν ήδη ο αρχηγός της
ομαδας. Παρα τη νικη τους επί της κατόχου του τίτλου Αργεντινης, η ομαδα του
Gerets εφτασε μονο μεχρι τον 2ο γυρο του κυπελλου.
- Οι πρωτοι τίτλοι
Τα '80ς μπηκαν με την φιλοδοξη Στανταρ Λιεγης να θελει να
επαναλάβει τις επιτυχιες που ειχε στα τελη της δεκατιας του '60 και τις αρχες
των '70ς. Για να το επιτυχουν οι "κοκκινοι" αυτο ξεκινησαν να
προσλαβανουν μια σειρα επιτυχημενων προπονητών όπως ο θρυλικος μανατζερ της
Φεγενορντ Ernst Happel, πριν καταλήξουν στον κατοχο του κυπελλου Κυπελλουχων ή
αλλιως γνωστο σαν "μαγο", Raymond Goethals. Η αποφασιστικότητα της
διοικησης της Στανταρ για επιτυχίες σήμαινε ότι ο Goethals ειχε την
απαραιτητη χρηματοδοτηση για να αγορασει τους παιχτες που ήθελε αλλα και να
εκμεταλλευτει στο επακρο τις ακαδημιες της Στανταρ. Παρα τις πολλες "νεες
εισοδους" στην ομαδα ο Gerets όχι μονο παρεμεινε βασικος αλλα ορίστηκε και
αρχηγος της ομαδας. Βρισκοντας την τελεια ισορροπια αναμεσα σε ταλεντο και
εμπειρια η Στανταρ Λιεγης τερματισε 2η το 1980 , πριν κερδισει το Κυπελλο
Βελγιου το 1981 νικωντας 4-1 την Λοκερεν στον τελικό. Αυτη η ομαδα των αρχων
του ΄80 με την κατακτηση του κυπελλου εσπασε την κακοδαιμονια και υπο την
αρχηγια του Gerets oι ¨κοκκινοι¨ κερδισαν 2 συνεχομενους τιτλους και εφτασαν σε
εναν τελικο του Κυπελλου Κυπελλουχων οπου και εχασαν την κουπα από την Μπαρτσελονα.
Ατομικά ο Γκερετς είχε ήδη φτασει σε τοπ απόδοση και για την καταπληκτικη σεζόν
που εκανε τοσο αυτος όσο και η ομαδα του, του απονεμηθηκε ο τιτλος του
καλυτερου ποδοσφαιριστη το 1982, μια χρονια στην οποια ο Γκερετς με το
περιβραχιονιο του αρχηγου θα οδηγουσε την Στανταρ στον 9ο της πρωτάθλημα και
τελευταιο για τα επόμενα 25 χρόνια.
Το 1983 και ενω ο Gerets ειναι 29 χρονών πετυχαινει αυτο που
αναζητουσε εδω και καιρό. Την μεταγραφή στο εξωτερικό και δη στην Μιλαν. Ιντερ
και Μιλαν ειχαν μεγαλη κοντρα στις μεταγραφες εκεινη την περίοδο (βλεπε πχ ότι
η Ιντερ για να απαντησει στην αποκτηση των Γκουλιτ, Φαν Μπαστεν και Ράικαρντ
απέκτησε τους Κλισμαν, Μπρεμερ και Ματέους) ετσι η Μιλαν για να απαντησει στην
αποκτηση του Ludo Coeck απο την Αντερλεχτ, υπεγραψε τον Gerets από την
Στανταρ. Και ενω ο Γκερετς και οι νεοι του συμπαιχτες παλευαν να παρουν τα
πρωτεια απο την Γιουβεντους, ενα μεγαλο σκανδαλο ξεσπαει πίσω στο Βελγιο. - Το σκανδαλο της δωροδοκιας και η τιμωρια
Mια ερευνα γυρω απο δωροδοκίες και διαφθορα διεξαγεται στο
Βελγικο ποδοσφαιρ και αποκαλύπτει ανεξηγητες και υποπτες μεταφορες χρηματων από
τους τραπεζικους λογαριασμους της Στανταρ Λιεγης κατά την περίοδο 1981-1982. Ο
προπονητης Raymond Goethals καθως και πολλοι παιχτες της Στανταρ εκεινης της
περιοδου συλλαμβανονται και ανακρινονται, παρόλο που αρκετοι από αυτους
βρισκονταν σε προπονησεις με την Εθνικη ομαδα του Βελγιου. Ενας από αυτος ήταν
και ο Gerets. Στις ανακρισεις αρκετοι ομολογουν ότι το 1982 δωροδοκησαν τους
παιχτες της Waterschei με την συμφωνη γνωμη του προπονητη ο οποιους φοβονταν
ότι αν δε νικουσαν την Waterschei, ο τιτλος θα χανοταν. Ο Goethals, οσο
και οι παιχτες της Στανταρ λιεγης και της Waterschei κριθηκαν ενοχοι και ως
φυσικο επακολουθο τιμωρηθηκαν απο την Βελγικη Ομοσπονδια με αποκλεισμο. Ο
Gerets τιμωρηθηκε με ενα χρονο αποκλεισμο απο τα γηπεδα και τελειωσε ετσι την
καριερα του στην Μιλαν παιζοντας μολις 13 ματς. Ο αποκλεισμος αυτος σημαινε
αυτοματα ότι θα εχανε και το επομενο Euro που διεξαγόνταν στην Γαλλια.
Μεχρι να τελειωσει ο αποκλεισμος του ο Gerets ήταν ήδη 30+ όταν και τον προσεγγισε η MVV Maastricht. Η καριερα του φαινοταν να εχει παρει την κατιούσα και ότι θα εβρισκε ευκαιριες μονο σε χαμηλοτερου επιπεδου ομαδες και κατηγοριες. Ο Βελγος δεξιος μπακ δεχτηκε την προταση και βρηκε καταφυγιο στην Μααστριχτ για 6 μηνες. Μεχρι που επεσε ενα απροσδοκητο τηλεφωνο απο τον προπονητη της PSV Eindhoven, Jan Reker.
- Η μεταγραφη στην PSV
H PSV βρισκοταν σε περιοδο στασιμοτητας. Ηταν 8 χρονια απο
το τελευταιο πρωταθλημα, 9 χρονια απο το τελευταιο κυπελλο και 7 χρονια απο τον
τελευταιο ευρωπαϊκο τιτλο. Οταν ο Jan van Beveren σηκωνε την βραδια της 26ης
Απριλιου το 1978 το Κυπελλο ΟΥΕΦΑ, δεν περιμενε ότι γι'αυτον και τους
συμπαιχτες αυτο το κυπελλο θα σημαινε το τελος μιας χρυσης εποχης και την
απαρχη των πετρινων χρονων για την PSV . Την επομενη σεζόν, μια ήττα με 6-0 απο
την Σεντ Ετιεν για το κυπελλο ΟΥΕΦΑ θα ηταν η αιτια για την απολυση του Kees
Rijvers, του προπονητη που οδηγησε την PSV σε 3 συνεχομενους τιτλους και 2
κυπελλα Ολλανδιας.
To 1985 η χειμερια ναρκη στην οποια βρισκοταν η PSV αναγκασε
τους διοικουντες της ομαδας σε αλλαγη πλευσης. Η νεα εποχη ξεκινησε όταν
ο Hans Kraay Snr διοριστηκε σαν γενικος κουμανταδορος της ομαδας
συνοδευομενος με την προσληψη του Jan Reker σαν προπονητη. Αυτοι οι 2 θα
δουλευοντας μαζί, δημιουργησαν την ομαδα που θα ξανακυριαρχουσε στην Ολλανδια.
Υπο το νεο πρισμα, ενα διαφορετικο ειδος παιχτων υπογραψαν για την ομαδα.
Παιχτες όπως ο Ruud Gullit από την Feyenoord, ο Soren Lerby από την
Monaco και ο Gerald Vanenburg από τον Ajax. Μια από τις πρωτες μεταγραφες αυτης
της νεας περιοδου ήταν και ο Eric Gerets, ο οποιος ηρθε στην ομαδα την ιδια
μεταγραφικη περιοδο με τους Arsnesen και Gullit. Και ενω η ομαδα ειχε ήδη
καποιους ταλαντουχους ποδοσφαιριστες οπως οι Huub Stevens και Willy van de
Kerkhof, υπο την αρχηγια του Gullit η ομαδα ως φυσικο επακολουθω κατεκτησε το
πρωταθλημα της περιοδου '85-'86.Την επόμενη χρονια ο Γκουλιτ αναχωρει για την
Μιλαν, την PSV αναλαμβανει ο 41χρονος τοτε Guus Hiddink, ο οποιος καλυπτει το
κενο του Γκουλιτ με την αποκτηση του Ronald Koeman από τον Αγιαξ και δίνει το
περιβραχιονιο του αρχηγου στον Gerets.- Το κατορθωμα του Μεξικού
To 1986 η χρυση γενια του Βελγίου θα φτασει στο απωγειο της.
Η εθνικη ομαδα που συσταθηκε στον κοσμο το 1980 υπο τις οδηγιες του Guy Thys,
πλεον εχει φτασει ζενιθ της. Με τον Gerets να καθοδηγει την αμυνα και τον
Jean-Marie Pfaff στο τερμα η ομαδα επαιρνε την απαιτουμενη αυτοπεποιθηση απο τα
μετοπισθεν. Το επίπεδο του Βελγικου πρωταθλήματος ήταν τοσο καλο τότε που μονο
οι 2 προαναφερθεντες αγωνιζόνταν εκτος συνόρων. Και για να καταλάβετε το
επίπεδο της ομαδας αρκει να πουμε ότι το Βελγιο προκριθηκε στο μουντιαλ του
Μεξικου αποκλειοντας την ομαδα της Ολλανδιας η οποια ειχε στις ταξεις της
παιχτες οπως οι Ruud Gullit, Frank Rijkaard και Marco Van Basten.
Οι "κοκκινοι διαβολοι" περασαν απο το φαση των
ομιλων και επρεπε να αντιμετωπίσουν την πανίσχυρη τοτε Σοβιετική Ένωση. Σε ενα
καταπληκτικο ματς που εληξε 4-3 με τους Σοβιετικούς να προηγουνται 2 φορές, οι
Βελγοι τα κατάφεραν και προκριθηκαν για πρωτη φορα στους 8 ενος Παγκοσμιου
Κυπελλου. Εκει συναντησαν την Ισπανια η οποια με ενα γκολ στο 85' ισοφαρισε το
ματς και το οδηγησε στην παραταση και τα πέναλτι. Παρόλα αυτη η πρόκριση ήρθε
για το Βελγιο οπου στα ημιτελικα θα αντιμετώπιζε την Αργεντινή και τον παιχτη ο
οποιος που εγραψε το ονομα του με χρυσα γραμματα σε εκεινο το μουντιαλ, το
Ντιεγκο Αρμαντο Μαραντονα. Δυστυχως για τους Βελγους ηττηθηκαν με 2-0 απο τους
μετεπειτα παγκοσμιους πρωταθλητες αλλα η 4η αυτη θεση ήταν η μεγαλυτερη
επιτυχια που ειχαν σημειωσει ποτε σε Παγκοσμιο Κυπελλο.
- Η χρυση περιοδος με την φανελα της PSV
Με τον Hiddink να καθοδηγει την ομαδα εκτος γραμμών και το
Gerets εντος αυτών, η σεζόν '87-'88 αποδειχτηκε μια από τις πιο επιτυχημενες
ολοκληρης της ιστοριας της PSV. Με 117 γκολ ενεργητικο το πρωτάθλημα
κατακτηθηκε 4 αγωνιστικες πριν απο την λήξη του. Ενω και το κυπελλο ειχε την
ιδια καταληξη με τον Gerets να σκοραρει 2 φορες (1η και μοναδικη φορα που το
εκανε αυτο) στο 3-2 επι της Ροντα. Στο κυπελλο πρωταθλητριών αφου
απεκλεισε στους πρωτους γυρυς την Φενερμπαχτσε και την Ραπίντ Βιεννης, η
Μπορντό και η Ρεάλ Μαδριτης βρεθηκαν στον δρομο της στα προημιτελικά και τον
ημιτελικο αλλα και οι 2 αποκλειστηκαν απο την μεγαλη ομαδα της PSV. Στον τελικο
αντιπαλος της θα ήταν η Μπενφικα. Η κανονικη διαρκεια του ματς οσο και η
παραταση εληξαν χωρις γκολ και το ματς οδηγηθηκε στα πεναλτι. Εκει ο Hans
Van Breukelen πιανει το 6ο πεναλτι της Μπενφικα και η PSV σηκωνει το Κυπελλο
ολοκληρώνοντας ετσι ενα απίστευτο treble.
H επιτυχια της κατακτηση του Κυπελλου Πρωταθλητριων σημανε
και την ελευση του Romario στην ομαδα αλλα η ομαδα ειχε την απωλεια του Koeman
ο οποιος πήρε μεταγραφη στην Μπαρτσελόνα του Κρόιφ. Παρά την απώλεια του Koeman
η PSV εκανε το double στην Ολλανδια ενω στο κυπελλο πρωταθλητριων αποκλειστηκε
αυτη την φορά από την Ρεάλ μαδρίτη στα προημιτελικα. Την επόμενη σεζόν η
Αιντχόβεν τερματισε στην δευτερη θεση αλλα κερδισε για 3η σερι φορα το Κυπελλο
Ολλανδιας νικώντας την Φιτεσσε με 1-0 στον τελικο. Το 1990 ο Hiddink εφυγε απο
την ομαδα για να παει στην Φενερμπαχτσε και αντικαταστατης του ήταν ο Bobby
Robson.
- H αποχώρηση
Το 1990 ο 36χρονος πλεον Gerets επίσης παει στο Παγκοσμιο
Κυπελλο της Ιταλίας. Θα ήταν το τελευταιο του μεγάλο τουρνουά οι "κοκκινοι
διαβολοι" του αποκλειστηκαν στον δευτερο γυρο από την Αγγλια μετα από ενα
απιστευτο βολέ του David Platt. Μετα την συγκεκριμενη ηττα και τον αποκλεισμο ο
Gerets aποσυρθηκε από την εθνικη ομαδα παραχωρώντας το περιβραχιονιο του
αρχηγου στον Francois van der Elst. Συνολικα πραγματοποιησε 86 συμμετοχες και
σκοραρε 2 φορες με τα χρωματα της Εθνικης ομαδας της χωρας του.
Με τον Gerets να παραμενει στην ομαδα του Ρομπσον σαν
αρχηγος η PSV κερδισε 2 ακομα συνεχομενους τιτλους, τον 1ο σε ισοβαθμια με τον
Αγιαξ (στην διαφορα γκολ) και τον 2ο επικρατωντας την τελευταια αγωνιστικη επί
της Γκρονιγκεν. Παρόλη την επιτυχια της ομαδας ο σταρ της Ρομαριο οπως
και επι εποχης Γκουλιτ, παρολο που λατρευοταν απο τους φιλαθλους της ομαδας,
δημιουργουσε προβλήματα στις ταξεις της, με κυριοτερη τις διαφωνιες και
καυγαδες με τον Ρομπσον. Καυγαδες που οδηγησαν στην απομακρυνση του Αγγλου
προπονητη το 1992. Εκεινη την περιοδο ο Gerets που ειχε ηδη φτασει τα 38
αποφάσισε ότι ηρθε η ωρα να κρεμασει τα παπουτσια του. Το τελευταιο ματς του
Βελγου ήταν απέναντι στην Τοτεναμ οπου και σκοραρε μαλιστα. Η PSV κερδισε
πεναλτι και όλοι οι συμπαιχτες του τον οδηγησαν στο να το εκτελεσει αυτος. Στο
60' εγινε αλλαγή για να αποθεωθεί από τους φιλαθλους της ομαδας σε ενα
απίστευτο standing ovation.
Aποχωρησε από τα γηπεδα εκεινη την μερα και μεχρι και σημερα
θεωρειται ενας από τους καλυτερους ποδοσφαιριστες που εχει βγαλει το βελγικο
ποδοσφαιρο, ενω στο peak του θεωρουνταν ισως ο καλυτερος δεξιος μπακ της
ευρώπης. Η συνεισφορα του στην επιτυχια της PSV θεωρειται ανυπολογιστη.
Προσφερε σταθερότητα σεζον με την σεζόν και αυτο επετρεπε την ομαδα να χτισει
πανω του. Η γενναιοτητα του, το κουραγιο και η ψυχη που κατεθετε στον
αγωνιστικο χωρο ήταν αλλωστε και η αιτια για να του βγει το παρατσουκλι
"το λιοντάρι".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου